چه چیز هایی به درایو SSD آسیب وارد میکند؟

آشنایی با ۶ کار خطرناک که SSD شما را فرسوده می‌کند

چه چیز هایی به درایو SSD آسیب وارد میکند؟چیز هایی با عنوان آسیب شناخته می شوند؟با چه روش هایی از صدمه به SSD جلوگیری کنیم؟

برای پاسخ به سوالات فوق با مهرگان آی تی همراه باشید:

درایوهای حالت جامد (SSD) با هارد درایوهای مکانیکی مغناطیسی که کاربرد وسیعی دارند متفاوت هستند. بسیاری از کارهای معمولی که با هارد دیسک‌های مکانیکی انجام داده‌اید، یک خطر برای SSD ها محسوب می‌شوند.

اس‌اس‌دی ها با یک سیستم عامل مانند درایوهای مکانیکی ارائه می‌شوند، اما عملکرد آن‌ها متفاوت است. اگر به تازگی لپ‌تاپ یا رایانه خود را به SSD ‌مجهز کرده‌اید، مخاطراتی که در این مطلب از مجله مهرگان آی‌تی فهرست شده‌اند را جدی بگیرید تا عمر اس‌اس‌دی خود را افزایش داده و از بروز مشکلات غیر قابل جبران جلوگیری کنید. با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید.

خطر نخست؛ یکپارچه سازی

شما نباید درایوهای حالت جامد را یکپارچه سازی کنید. بخش‌های ذخیره‌سازی در یک SSD دارای تعداد محدودی از نوشتن‌ بوده و یکپارچه‌سازی باعث می‌شود که با جابجایی فایل‌ها توسط یکپارچه‌سازی‌کننده، تعداد بیشتری اطلاعات نوشته شود.

علاوه بر این، با یکپارچه سازی هیچ پیشرفتی در سرعت مشاهده نخواهید کرد. در یک هارد دیسک مکانیکی، یکپارچه سازی مفیداست زیرا هد درایو برای خواندن داده‌ها باید روی صفحه مغناطیسیحرکت کند. اگر داده‌های یک فایل روی درایو پخش شود، هد باید برایخواندن تمام قطعات کوچک فایل حرکت کند و این بیشتر از خواندن داده‌ها از یک مکان روی درایو طول می‌کشد.

در یک SSD، هیچ حرکت مکانیکی وجود ندارد. درایو به سادگیمی‌تواند داده‌ها را از هر بخش که در آن قرار دارد بخواند. درایوهای حالت جامد در واقع به گونه‌ای طراحی شده‌اند که داده‌ها را در اطراف درایو به طور یکنواخت پخش کنند، که به پخش اثر سایش دامن میزند.

خطر دوم؛ عملیات Wipe

با فرض اینکه از سیستم عاملی مانند ویندوز ۷ یا Mac OS X 10.6.8استفاده می‌کنید که از TRIM پشتیبانی می‌کند، یا از سیستم عامل لینوکس جهت برنامه نویسی استفاده می‌کنید، هرگز نیازی به رونویسی یا بازنویسی ندارید. این کار در هنگام استفاده از هارد دیسک‌های مکانیکی مهم است، زیرا فایل‌هایی که در هارد دیسک‌های مکانیکی حذف می‌شوند، در واقع بلافاصله حذف نمی‌شوند. بخش‌هایی از آن‌ها به‌عنوان حذف‌شده علامت‌گذاری می‌شوند، اما تا زمانی که بازنویسی نشوند، داده‌ها را می‌توان با یک ابزار بازیابی فایل مانند Recuva بازیابی کرد.

برای جلوگیری از این اتفاق هنگام دور انداختن هارد دیسک، افراد از ابزارهایی مانند DBAN یا ابزار Drive Wiper در CCleaner برایبازنویسی فضای خالی استفاده می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که داده‌ها غیرقابل استفاده باشد.

در سیستم عامل‌هایی که از TRIM پشتیبانی می‌کنند، فایل‌ها بلافاصله حذف می‌شوند. هنگامی که فایلی را در سیستم عامل خود حذف می‌کنید،سیستم عامل به SSD اطلاع می‌دهد که فایل با دستور TRIM حذف شده است و بخش‌های آن بلافاصله پاک می‌شوند. اطلاعات شما بلافاصله حذف شده و قابل بازیابی نیست.

برخی از SSD های قدیمی از TRIM پشتیبانی نمی‌کنند. با این حال، TRIM مدت کوتاهی پس از ورود SSD ها به بازار اضافه شد. درایو شما باید از TRIM پشتیبانی کند، مگر اینکه یک SSD خیلی قدیمیداشته باشید.

خطر سوم؛ استفاده از ویندوز XP، ویندوز ویستا یا غیرفعال کردنTRIM

اگر رایانه شما از یک SSD استفاده می‌کند، باید از یک سیستم عامل مدرن استفاده کند. به طور خاص، این بدان معنا است که شما نباید از ویندوز XP یا ویندوز ویستا استفاده کنید. هر دوی این سیستمعامل‌های قدیمی از فرمان TRIM پشتیبانی نمی‌کنند. وقتی فایلی راروی هارد دیسک خود حذف می‌کنید، سیستم عامل نمی‌تواند فرمان TRIM را به درایو ارسال کند، بنابراین داده‌های فایل در آن بخش‌ها رویدرایو باقی می‌ماند.

این کار علاوه بر امکان بازیابی داده‌های خصوصی شما، سرعت کار را کاهش می‌دهد. هنگامی که سیستم عامل شما سعی می‌کند یک فایلجدید در آن فضای آزاد بنویسد، بخش‌ها باید ابتدا پاک شوند، سپس در آن نوشته شوند که باعث می‌شود عملیات نوشتن فایل طولانی‌تر شده و عملکرد نوشتن درایو شما کاهش یابد.

خطر چهارم؛ استفاده از حداکثر ظرفیت SSD

شما باید مقداری فضای خالی روی درایو حالت جامد خود باقی بگذارید در غیر این صورت عملکرد نوشتن آن به شدت کاهش می‌یابد. ممکن است تعجب آور باشد، اما در واقع درک آن نسبتا ساده است.

وقتی یک SSD فضای خالی زیادی داشته باشد، بلوک‌های خالی زیادیدارد. وقتی شروع به نوشتن یک فایل می‌کنید، داده‌های آن فایل را در بلوک‌های خالی می‌نویسد.

هنگامی که یک SSD فضای خالی کمی دارد، بلوک‌های نیمه پر زیادینیز دارد. وقتی شروع به نوشتن یک فایل می‌کنید، باید بلوک نیمه پر شده را در حافظه نهان خود بخواند، بلوک نیمه پر شده را با داده‌های جدیداصلاح کند و سپس آن را به هارد دیسک بازگرداند. این کار با هر بلوکیکه فایل باید روی آن نوشته شود اتفاق خواهد افتاد.

به عبارت دیگر، نوشتن در یک بلوک خالی نسبتا سریع است، اما نوشتن در یک بلوک نیمه پر شامل خواندن بلوک نیمه پر شده، تغییر مقدار آن و سپس بازنویسی آن است.

اگر می‌خواهید تعادل خوبی بین ثبات عملکرد و ظرفیت برقرار کنید،فقط از ۷۵ درصد ظرفیت SSD استفاده کنید. به عبارت دیگر، ۲۵ درصد از درایو خود را کنار بگذارید و روی آن ننویسید. فقط از ۷۵ درصد فضای خالی درایو خود استفاده کنید و عملکرد ایده‌آل خود را حفظ کنید. چرا که با بالا رفتن حجم داده‌ها از ۷۵ درصد، عملکرد نوشتن شروع به کند شدن می‌کند.

خطر پنجم؛ نوشتن بی‌وقفه روی SSD

برای افزایش عمر SSD خود، باید سعی کنید تا حد امکان نوشتن روی درایو را به حداقل برسانید. برای مثال، می‌توانید این کار را با تغییر تنظیمات برنامه‌تان انجام دهید تا فایل‌ها و گزارش‌های موقت را در جای دیگری بنویسد، مثلا اگر هارد مکانیکی در رایانه‌تان دارید، از آن برای ذخیره سازی استفاده کنید.

بهینه سازی تنظیمات برنامه برای اکثر کاربران بسیار ساده است و نباید نگران این موضوع باشند. با این حال، باید این را در نظر داشته باشید،برنامه‌هایی را که مجبور هستند دائما فایل‌های موقت را روی درایو بنویسند، اجرا نکنید. اگر از چنین برنامه‌هایی استفاده می‌کنید، بهتر است آن‌ها را روی یک هارد دیسک مکانیکی داشته باشید که به این ترتیب دیگر نگران فرسوده شدن SSD خود نخواهید بود.

خطر ششم؛ ذخیره سازی فایل‌های بزرگ در SSD

این یکی نسبتا واضح است. درایوهای حالت جامد، کوچک‌تر و گران‌تر از هاردهای مکانیکی هستند. اما با کاهش مصرف برق، نویز کم‌تر و افزایش سرعت این اختلاف قیمت را جبران می‌کنند.

فایل‌های ایده‌آل برای ذخیره بر روی درایوهای حالت جامد شما شامل فایل‌های سیستم عامل، برنامه‌ها، بازی‌ها و فایل‌های دیگری است که باید به طور مکرر و سریع به آن‌ها دسترسی داشته باشید. بنابراین اشتباه خواهد بود که مجموعه عکس‌ها و فیلم‌های خود را روی یک SSDذخیره کنید، زیرا همیشه به آن‌ها نیاز ندارید و از طرفی نیازی به سرعت بالا برای اجرای آن‌ها نخواهد بود. با این کار شما مقدار زیادی از فضایارزشمند SSD خود را مصرف کاری خواهید کرد که در واقع نیازی به آن نیست.

اگر فضای کافی روی SSD ندارید، مجموعه عکس‌ها و فیلم‌های با حجم زیاد خود را روی یک هارد دیسک مکانیکی ذخیره کنید. اگر از لپ‌تاپ استفاده می‌کنید، یک هارد اکسترنال برای این قبیل فایل‌ها تهیه کنید. هارد دیسک‌های مکانیکی هنوز هم در ارائه حجم بسیار زیاد فضای ذخیرهسازی با هزینه کم به ازای هر گیگابایت بسیار خوب هستند.

سخن پایانی

این روزها اغلب کاربران استفاده از یک SSD را به هارد دیسک‌های مکانیکی ترجیح می‌دهند که البته اگر لپ‌تاپ و یا رایانه شما قابلیت پشتیبانی از هر دو این درایوهای ذخیره سازی را دارد، توصیه می‌کنیم بنا به دلایلی که در بالا به آن اشاره شد، از هر دو این درایوها استفاده کنید تا علاوه‌بر برخوداری از سرعت بالای SSD، با ذخیره سازی فایل‌های بزرگ و کم مصرف بر روی هارد دیسک، بر عمر SSD نیز بافزایید. در غیر این صورت خرید یک هارد دیسک اکسترنال می‌تواند انتخاب ایده‌آلی باشد