تفاوت ابعاد استاندارد انواع مادربرد

تفاوت ابعاد استاندارد مادربردها: اگر قصد اسمبل کردن یک رایانه شخصی را دارید؛ متوجه شده‌اید که اجزای رایانه شخصی در اندازه‌ها و اشکال مختلفی هستند که می‌تواند برای تازه واردان گیج کننده باشد. در حقیقت، هنگامی که کمی بررسی کنید، متوجه خواهید شد که اکثر اجزا با یکدیگر سازگار هستند و کنار هم قرار دادن رایانه شخصی کاری ساده‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شود. در این یادداشت، بیایید نگاهی به اندازه‌های مختلف مادربرد، مزایا و معایب هر کدام بیاندازیم، و اینکه چه اندازه‌ای برای نیازهای خاص شما مناسب‌تر است.

احتمالاً با اصطلاح ATX آشنا هستید. اصطلاحی رایج بین کاربران، هنگامی که در رابطه با مادربرد صحبت می‌کنند. اما ATX به چه معناست؟ ATX یک اصطلاح ساخته شده توسط اینتل بوده و مخفف Advanced Technology eXtended است. وقتی صحبت از سازگاری مادربرد و منبع تغذیه به میان می‌آید، به یک استاندارد صنعتی اشاره میشود.

امروزه ما تعداد زیادی اندازه مادربرد استاندارد صنعتی داریم که هر کدام دارای ویژگی‌ها، مزایا و معایب مشابهی هستند. بیایید با نگاهی به فرم فاکتور ATX که مورد علاقه همه است، شروع کنیم.

بررسی تفاوت ابعاد استاندارد مادربردها

 

 

ATX

یک برد ATX با اندازه کامل دارای ارتفاع 305 میلی‌متر و عرض 244 میلی‌متر یا 12 در 9.6 اینچ است. اگر انتخاب شما مادربرد ATX است، باید آن‌را با یک کیس کامپیوتر سازگار با ATX جفت کنید.

برد ATX برای اجرای انواع سیستم‌ها ساخته شده است. این برد با حداقل 4 حافظه رم DIMM، می‌تواند از حافظه دو یا چهار کاناله پشتیبانی کند و عملکرد بهتری را در برنامه‌های خاص، به کاربر ارائه دهد.

بردهای ATX معمولاً دارای 7 اسلات توسعه هستند که به شما امکان می‌دهد تا 4 پردازنده گرافیکی را با Nvidia SLI یا AMD Crossfire اجرا کنید. اگر کیس و منبع تغذیه شما برای تغذیه و قرار دادن چنین سیستمی مناسب است انتخاب برد ATX ، یک انتخاب منطقی است. علاوه بر این، تعداد زیاد اسلات‌های توسعه به کاربران امکان ارتقا سیستم را در آینده می‌دهد. مانند کارت شبکه بهتری که حتی می‌تواند از Wifi، آداپتورهای بلوتوث، کارت‌های صدا، هاب‌های USB و موارد دیگر پشتیبانی کند.

این نوع مادربرد معمولاً فضای کافی برای نصب هیت سینک‌های بزرگ، یک VRM پیچیده (ماژول تنظیم کننده ولتاژ)، یک IO بزرگتر، کانکتورهای SATA و USB بیشتر را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

این نوع مادربرد از یک کانکتور 24 پین با یک کانکتور 6/8 پین برای CPU تغذیه می‌کند. که به شما امکان می‌دهد پردازنده‌های سطح بالا را اجرا و حتی این پردازنده‌ها را روی مادربردهای آنلاک، اورکلاک کنید.

 

 ATX توسعه یافته (EATX)

بردهای ATX توسعه یافته، از بردهای ATX کمی بزرگتر هستند. این بردها دارای ابعاد 305x330mm (12 x 13 اینچ در 12 x 9.6 اینچ) بوده و کانکتورهای بیشتری را در اختیار شما قرار می‌دهند. مادربردهای EATX گاهی اوقات از دو سوکت پشتیبانی می‌کنند که به شما امکان می‌دهد دو CPU را با استفاده از یک برد اجرا کنید، اما همیشه اینطور نیست.

XL-ATX

بر خلاف سایر اندازه‌های مادربرد، بردهای XL-ATX از ارتفاع و عرض استاندارد پیروی نمی‌کنند. بردهای XL-ATX بسیار کم هستند و تنها تعداد معدودی از تولیدکنندگان این فرمت عجیب و غریب را در دهه گذشته منتشر کردند. مانند محصولات Extended ATX، آنها هیچ مزیت واضحی نسبت به ATX ها ندارند، به جز DIMM های حافظه بیشتر برای ساخت یک رایانه قدرتمند. بنابراین، مادربردهای XL-ATX به آرامی از بازار سخت افزار حذف می شوند.

 میکرو ATX (MATX)

بردهای mATX مربعی شکل هستند و ابعاد 244x244mm (9.6×9.6 اینچ) دارند. mATX معمولاً بین 2 تا 4 رم DIMM دارند، که اگر به دنبال یک رایانه قدرتمند در یک کیس جمع و جور هستید، یک گزینه عالی است. این بردها تا 4 اسلات توسعه دارند که به شما امکان می‌دهد سیستم‌های گرافیکی دوگانه را در موارد انگشت شماری اجرا کنید. سازندگان همچنین اغلب ویژگی‌های اضافی مانند Wifi داخلی را با این نوع کارت در نظر می‌گیرند، بنابراین برای داشتن چنین ویژگی نیازی به استفاده از یکی از معدود اسلات‌های توسعه خود نخواهید داشت.

از نظر کیفیت ساخت، می‌توانید بردهایی را بیابید که با بردهای رده بالای ATX تقریباً قیمتی مشابه دارند. در حالی که برخی از ورودی‌ها و خروجی‌ها را از دست می‌دهید، یک فرم کوچک‌تر به دست می‌آورید و به مجموعه جدیدی از کیس‌های رایانه شخصی برای ساختن دسترسی خواهید داشت. هنگام ساختن در یک کیس فرم فاکتور کوچک، مهم است که زمان کافی را به آن اختصاص دهید.

 

 Mini-ITX

بردهای Mini-ITX  دارای ابعاد 170×170 میلی‌متر (6.7×6.7 اینچ) هستند و کوچک‌ترین نوع بردهایی هستند که هنوز می‌توانند اجزای رایانه شخصی را با اندازه کامل اجرا کنند.

در mini-ITX معمولی، با یک اسلات توسعه، بیش از 2 رم DIMM پیدا نمی‌کنید. بدون پشتیبانی از پیکربندی‌های چند GPU و قدرت کافی برای اجرای پردازنده‌های سطح بالا. زیرا اکثر آن‌ها با استفاده از کانکتور 4 پین تغذیه می‌شوند و نوع سخت‌افزاری را که می‌توانید به طور موثر روی چنین مادربردی اجرا کنید، محدود می‌کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما در گروه مهرگان آی تی در ارتباط باشید.