بازی های سبک Role-Playing Game (RPG)

بازی های سبک Role-Playing Game (RPG) : بازی نقش آفرینی (RPG) یکی از ژانرهای بازی ویدئویی است که در آن گیمر یک شخصیت (یا شخصیت‌های) خیالی را کنترل می‌کند.

به دلیل طیف وسیعی از ژانرهای ترکیبی که دارای عناصر RPG هستند، تعریف بازی‌های RPG بسیار چالش برانگیز است.

معرفی بازی های سبک Role-Playing Game (RPG)

• توانایی بهبود شخصیت خود در طول بازی با افزایش آمار یا سطوح بازی.
• یک سیستم جنگی مبتنی بر منو با چندین انتخاب از مهارت‌ها، جادوها و قدرت‌های فعال. و همچنین یک سیستم موجودی فعال با تجهیزات پوشیدنی مانند زره و سلاح.
• یک کوئست مرکزی که در طول بازی به عنوان یک داستان و ماموریت‌های جانبی اضافی (و معمولا اختیاری) اجرا می‌شود.
• توانایی تعامل با عناصر محیط یا خط داستانی از طریق توانایی‌های اضافی. (مانند قفل کردن، خلع سلاح تله‌ها، مهارت‌های ارتباطی و غیره)
• وجود کلاس‌های شخصیتی خاص که ویژگی‌ها، مهارت‌ها، توانایی‌ها و طلسم‌های یک شخصیت را تعریف می‌کنند. (مانند جادوگر، دزد، جنگجو و غیره)

RPG های مدرن و ترکیبی لزوماً همه این عناصر را ندارند، اما معمولاً یک یا دو عنصر را در ترکیب با عناصری از سبک دیگر به نمایش می‌گذارند.

Techopedia بازی نقش آفرینی (RPG) را توضیح می‌دهد

بازی‌های ویدیویی RPG از بازی‌های RPG مانند Rolemaster یا Dungeons & Dragons (D&D) سرچشمه می‌گیرند. نوعی بازی که در آن بازیکنان با توصیف فعالانه اعمال و افکار خود شخصیت‌های خود را توصیف می‌کنند.

در بازی‌های RPG، بخشی از « game master» خودکار است و هوش مصنوعی رایانه (AI) در مورد اعمال شخصیت‌های مختلف غیربازیکن (NPC) و دشمنان تصمیم می‌گیرد.

توسعه یک خط داستانی مرکزی بخشی اساسی از RPG های قدیمی بود. اما در بازی‌های مدرن‌تر مانند RPG های آنلاین چند نفره (MMORPG) نیازی نیست.

بیشتر بازی‌های RPG در دنیایی تخیلی با عناصر فانتزی سنتی یا علمی تخیلی که در مکانیک بازی گنجانده شده‌اند، جریان دارند. به عنوان مثال: انتخاب نژادی مانند کوتوله یا جن می‌تواند بر انتخاب‌های شخصیت در بازی تأثیر بگذارد یا ویژگی‌ها یا توانایی‌های او را در طلسم تغییر دهد.

در RPG های رومیزی کلاسیک، مجموعه‌ای از قوانین واضح نحوه تعامل کاراکترها با محیط را مشخص می‌کند. معمولاً شخصیت‌ها باید یک قالب می‌گذاشتند تا تعیین کنند که آیا تلاش آن‌ها برای یک عمل خاص (مانند ضربه زدن به دشمن یا بالا رفتن از دیوار) موفقیت‌آمیز بوده است.

بازی‌های RPG اکشن

بازی‌ها بیشتر بر جنبه‌های جنگی متمرکز بودند تا جنبه‌های روایی. نبردها معمولاً در زمان واقعی اتفاق می‌افتند و بازیکن اغلب یک شخصیت را به جای یک party کنترل می‌کند.

نمونه‌ها عبارتند از: فرنچایزهای Diablo، Zelda و Dark Souls.

بازی‌های RPG استراتژی

بازی‌هایی که در آن نبردها روی نقشه صورت می‌گیرد و واحدهای شخصیتی در برابر حریفان مستقر می‌شوند.

شخصیت و توسعه حزب مهم‌تر از انتخاب‌های جنگی است زیرا دشمنان قوی‌تر و سطح بالاتر تمایل دارند بر گروه‌های توسعه نیافته غلبه کنند.

مثال‌ها عبارتند از: فرنچایزهای Neverwinter و Final Fantasy. و شامل ژانرهای فرعی مهم مانند: بازی‌های RPG مانند Rogue (مانند Zangband یا The Dungeons of Moria) می‌شود. و RPG های تاکتیکی (X-COM، Jagged Alliance و …)

بازی‌های RPG ماجراجویی

بازی‌هایی که در آن‌ها بیشتر بر روی عناصر اکشن تأکید می‌شود که معمولاً ساده‌تر هستند.

بازیکن باید با جمع‌آوری آیتم‌ها و سلاح‌های خاص، ملاقات با NPC‌های کلیدی یا انجام کارهای مهم در داستان پیشروی کند.

بازی‌های RPG ماجراجویی معمولاً در دسته‌های دیگری نیز قرار می‌گیرند، مانند فرنچایز Fable (که یک بازی RPG اکشن نیز هست). یا سری Divinity که در بخش بازی‌های RPG ماجراجویی قرار می‌گیرند (Divine Divinity، Beyond Divinity). یا در Strategy RPG one (Divinity: Original Sin).

برخی از بازی‌های RPG مترویدوانیا (مانند Metroid یا Castlevania II: Simon’s Quest)، معمولاً RPG های ماجراجویی با عناصر پلتفرمینگ نیز هستند.

MMORPG ها

MMORPG بازی‌های چند نفره هستند که در آن تعداد زیادی از بازیکنان واقعی در دنیایی مشترک با یکدیگر تعامل دارند و در واقع یک RPG بی‌پایان است.

این بازی‌ها عناصر مختلفی را از سایر ژانرهای فرعی ترکیب می‌کنند. اگرچه آن‌ها معمولاً بسیار مبارز محور هستند و تمرکز زیادی روی جمع آوری آیتم های کمیاب و قدرتمند برای افزایش توانایی‌های شخصیت یا ظاهر آن دارند.

معروف‌ترین این بازی‌ها عبارتند از World of Warcraft (WoW)، Ultima Online و Guild Wars.

برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما در گروه مهرگان آی تی در تماس باشید.